سطوح زبان انگلیسی

 

سطوح یادگیری زبان (CEFR) که یک چهارچوب استاندارد اروپایی برای سنجش توانایی‌های یک فرد در مهارت‌های زبانی است، امروزه به یک استاندارد هم در اروپا و هم در سطح بین‌المللی پذیرفته می‌شود. این چهارچوب زبان را با مقیاس A1 (مبتدیان) تا C2 (تسلط کامل) دسته بندی می‌کند.

  CEFR چگونه کار می‌کند؟

CEFR به عنوان شیوه‌ای برای سنجش، و ارزیابی مهارت‌های زبانی فرد طراحی شد. این چهارچوب که در سال 1989 معرفی گردید، از آن زمان به بعد به عنوان استانداردی برای درجه بندی تسلط یک فرد به زبانهای مختلف در کل دنیا پذیرفته می‌شود.

CEFR زبان آموزان را در شش سطح زبانی دسته بندی می‌کند؛ این سطوح شامل سه گروه A (زبان آموزان مبتدی)، B (زبان آموزان متوسط)، و C (زبان آموزان حرفه‌ای) می‌شود. هر کدام از این گروهها به دو دسته‌ی 1 و 2 تقسیم می‌شوند که هر کدام استانداردی هستند از توانایی‌های فرد در بحث چهار مهارت شنیداری، گفتاری، نوشتاری و خواندن.

سطوح مختلف یادگیری زبان (CEFR)

A1 (پایه/مبتدی)

زبان آموز سطح A1 قادر است عبارات ساده و اصطلاحات روزمره را بخواند، بنویسید و صحبت کند. یک زبان آموز A1 می‌تواند خودش را معرفی کند، و سوالات ساده را بپرسد. آنها می‌توانند مکالمات ساده را انجام دهند و این افراد از نظر افراد حرفه‌ای آهسته‌تر و شمرده‌تر حرف می‌زنند.

 

A2 (ابتدایی)

زبان آموزان سطح A2 قادرند که درباره موارد ساده و روزمره صحبت و اطلاعات پایه را رد و بدل کنند. آنها می‌توانند درباره رویدادهایی همچون کا، خرید و روابط خانوادگی یا شخصی صحبت کنند. این افراد توانایی توضیح دادن و بحث کردن چیزی که در حال رخ دادن است را دارند. اغلب افراد بر این باورند که زبان آموزان سطح A2 می‌توانند زبان را صحبت کنند.

B1 (متوسطه)

زبان آموزان سطح B1 می‌توانند مکالمات را به طور شفاف انجام دهند، هرچند که ممکن است حوزه‌ی صحبت کردن آنها به موضوعات خاصی محدود باشد. بریا مثال، آنها می‌توانند درباره‌ی مدرسه، کار و کارهایی که در اوقات فراغتشان انجام می‌دهند حرف بزنند و به وقایعی که به هنگام سفر یا در داخل شهری که به آن زبان صحبت می‌کنند واکنش نشان دهند. این افراد توانایی توصیف کردن تجارب و آرزوهای خود را دارند و می‌توانند موضوعات مورد علاقه‌ی خود را به بحث بگذارند.

 

B2 (متوسطه‌ به بالا)

زبان آموزان سطح B2 باید قادر باشند متون پیچیده را درک کنند؛ حال چه متون بلند چه مختصر. آنها قادرند که اطلاعات تکنیکی مرتبط با تخصص خودشان را بفهمند. آنها می‌توانند کاملا مسلط و بطور آنی بدون هیچ مشکلی با افراد محلی ارتباط برقرار کنند. این اشخاص قادرند متون توصیفی و آماری را با جزئیات بالایی بنویسند.

 

C1 (پیشرفته)

زبان آموزان C1 قادرند ارتباطات بلند و پیچیده را بفهمند و ایده‌های موجود در بطن آن را درک کنند. این افراد می‌توانند زبان را به خوبی دریافت کنند و موضوعای مورد بحث را در سطوح مباحث اجتماعی، حرفه‌ای و آکادمیک بیان کنند. نوشتن متون پیچده و شفاف به شیوه‌ای سازماندهی شده در مورد موضوعات مختلف برای آنها ساده است.

 

C2 (تسلط کامل)

زبان آموزان C2 به زبان تسلط کامل دارند و تقریبا هرچیزی که می‌شنوند یا می‌خوانند را درک می‌کنند. آنها می‌توانند اطلاعات شنیداری یا برگفته از متن را به اختصار بنویسند و ارائه کنند. زبان آموزان C2 قدر به برقراری ارتباط و تعامل در سخت‌ترین موارد هستند و تقریبا تفاوتی با زبان آموزان محلی ندارند.